Συνέντευξη με τον κ. Νικόλαο Σούτο, Επίτιμο Πρόξενο Λιβερίας στην Ελλάδα
Σωτηρης Μουσούρης (Πρόεδρος Ελληνο-Αφρικανικού Επιμελητηρίου): Τι σχέσεις έχει η ελληνική ναυτιλία με την Υποσαχάρια Αφρική
Nικόλαος Σούτος : Aπάντηση
Η Ελληνική ναυτιλία με την υποσαχάρια Αφρική δεν έχει άμεσες σχέσεις, πλήν της Λιβερίας που μέσω του LiberianRegistry εξυπηρέτησε και εξυπηρετεί τα ελληνόκτητα πλοία.
Στις υπόλοιπες υποσαχάριες χώρες της Αφρικής η ελληνική ναυτιλία, η οποία είναι και η μεγαλύτερη στον κόσμο, εξυπηρετεί στην μεταφορά των εξαγωγών της και αντίστοιχων εισαγωγών με κύριο ενδιαφέρον στην Νιγηρία, η οποία εκτός ότι είναι η πολυπληθέστερη χώρα στην Αφρική ως γνωστόν παράγει και εξαγάγει τεράστιες ποσότητες αργού πετρελαίου.
Σ.Μ.: Πώς βλέπετε τις προοπτικές της Λιβερίας για ελληνικές επιχειρηματικές δραστηριότητες
Ν.Σ.: Η Λιβερία πληθυσμιακά είναι ένα μικρό κράτος περίπου 3.500.000 και η αντίστοιχη αγορά μικρή. Βεβαίως εξαγάγει μεγάλες ποσότητες σιδηρομεταλλευμάτων και καουτσούκ, έχει μεγάλες εκτάσεις με δέντρα και παράγει πολύ καλής ποιότητας αφρικανική ξυλεία την οποία και εξάγει.
Δυστυχώς το εσωτερικό εμπόριο και λιανεμπόριο ελέγχεται σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από την Λιβανική κοινότητα, διότι υπάρχουν πολλές οικογένειες Λιβανέζων στην Λιβερία και είναι δύσκολο κατά την γνώμη μου να ξεκινήσει μια επιχείρηση από Έλληνες ή ελληνικών συμφερόντων εταιρείες. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας μόνιμος κάτοικος Λιβερίας.
Το συμπέρασμα είναι ότι είναι μια μικρή αγορά, ελεγχόμενη από Λιβανέζους ή εταιρείες που ανήκουν σε Λιβανέζικα συμφέροντα σε μεγάλο βαθμό.
Σ.Μ. : Καθώς είστε ιδρυτικό Μέλος του Ελληνο-Αφρικανικού Επιμελητηρίου, πως θα χαρακτηρίζατε την συμβολή του στην Ελληνική επιχειρηματική εξωστρέφεια.
Ν.Σ.: Σαν Ιδρυτικό Μέλος και έχοντας την τιμή να είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου νομίζω ότι το Ελληνο -Αφρικάνικο Επιμελητήριο, παρόλη την έλλειψη οικονομικής ενίσχυσης από το ελληνικό κράτος και τις Πρεσβείες των μεγάλων χωρών της Αφρικής και παρά τις όποιες δυσκολίες, έχει επιτελέσει πολύ θετικό έργο χάριν της επιμονής και τα πιστεύω όλων και ειδικότερα του Προέδρου, κου Σωτήρη Μουσούρη.
Το βάρος, όπως ήδη έχει γίνει, πρέπει να δοθεί στις μεγάλες και πλουσιότερες χώρες της Αφρικής, διότι σε ορισμένες από αυτές υπάρχει σοβαρή βάση Ελλήνων ή ελληνικών συμφερόντων εταιρειών. Ορισμένες μάλιστα από αυτές είναι και οικονομικά πολύ ισχυρές , είναι πάρα πολλά χρόνια στην Αφρική και αυτομάτως μπορούν να επηρεάσουν το εκάστοτε πολιτικό κατεστημένο της χώρας, π.χ στην Νιγηρία υπάρχουν, μεταξύ των άλλων, οι εταιρείες που ελέγχονται από την οικογένεια Κουμάνταρος, εταιρείες που ελέγχονται από την οικογένεια Μανδήλας και άλλοι πολλοί.
Σ.Μ. : Πότε και γιατί ενδιαφερθήκατε για την Αφρική και ιδιαιτέρα για την Λιβερία
Ν.Σ.: Πάντοτε παρακολουθούσα την εξέλιξη του Νηολογίου της Λιβερίας από την ίδρυσή του το 1948, το οποίο είχε άμεση σχέση με την ελληνική ναυτιλία.
Για την ιστορία, σας αναφέρω ότι η ίδρυση του Νηολογίου της Λιβερίας ήταν αποτέλεσμα της συνεργασίας του τότε υπουργού Εξωτερικών των Ην. Πολιτειών και του κου Ωνάση, βεβαίως με την έγκριση και συνεργασία του τότε προέδρου της Λιβερίας κου Tubman.
Σε ένα ταξίδι μου από Dakar για Λάγος Νιγηρίας, το 1969, τυχαίνει δίπλα μου στο αεροπλάνο να κάθεται ένας κύριος ο οποίος μου συστήθηκε ως νομικός σύμβουλος του τότε προέδρου της Λιβερίας και ο οποίος αργότερα έγινε υπουργός εξωτερικών. Το όνομά του ήταν CecilDennis. Ανταλλάξαμε κάρτες και μου είπε ότι αν χρειαστώ κάτι από Λιβερία ευχαρίστως θα συνεργαστεί μαζί μου, το ίδιο έκανα και εγώ.
Μετά περίπου από 3 μήνες έλαβα ένα τηλεγράφημα από τον κο CecilDennis, ο οποίος μου ζήτησε να συναντήσω στο ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας τον πρέσβη της Λιβερίας στο Λονδίνο κο DudleyLawrence και αν μπορούσα να τον βοηθήσω για ένα σοβαρό θέμα που ήταν και η αιτία του ταξιδιού του στην Ελλάδα.
Πράγματι τον συνάντησα και είχε έρθει στην Ελλάδα για ένα προσωπικό θέμα του προέδρου της Λιβερίας. Ενήργησα άμεσα και εδόθη άμεση και σωστή λύση για το θέμα που είχε έρθει στην Ελλάδα.
Μετά από 10 μέρες περίπου της αναχώρησής του από Ελλάδα για Λονδίνο, έλαβα ένα προσωπικό τηλεγράφημα από τον τότε πρόεδρο της Λιβερίας κο Tubman για να με ευχαριστήσει και ταυτόχρονα με προσκαλούσε να επισκεφτώ την Λιβερία ως προσωπικός προσκεκλημένος του.
Δοθείσης της ευκαιρίας ενός ταξιδιού μου στην Αφρική, επισκέφθηκα την Λιβερία ειδοποιώντας ταυτόχρονα τον Πρόεδρο. Βεβαίως σαν προσωπικός προσκεκλημένος του Προέδρου, φτάνοντας στην Μονρόβια είχε ρυθμιστεί ανάλογη υποδοχή και φιλοξενήθηκα στο guesthouse του Προέδρου τις 2 ημέρες που έμεινα εκεί.
Είχα επανειλημμένες συναντήσεις με τον Πρόεδρο τόσο στο γραφείο του όσο και στο σπίτι του.
Την τελευταία μέρα πριν αναχωρήσω από την Μονρόβια και κατά την διάρκεια του γεύματος που είχαμε μου είπε ότι: Ως γνωρίζεις η Λιβερία έχει άμεσα και μεγάλα συμφέροντα με την διεθνή ναυτιλία λόγω σημαίας και ειδικότερα με την Ελλάδα και τους έλληνες πλοιοκτήτες και τους άλλους ναυτιλιακούς φορείς που και εσείς ασχολείστε άμεσα και επαγγελματικά. Έχω διάφορα αιτήματα από συμπατριώτες σου να εκπροσωπήσουν την Λιβερία στην Ελλάδα. Μάλιστα μπροστά του είχε ένα φάκελο γεμάτο και μου λέει εδώ είναι όλοι όσοι ενδιαφέρονται για το θέμα που σου ανέφερα. Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στον φάκελο είδα και ορισμένα πολύ γνωστά και μεγάλα ονόματα που είχαν ενδιαφερθεί εδώ στην Ελλάδα. Γυρίζοντας προς εμένα ο πρόεδρος μου είπε : Αυτός είναι ο φάκελος με τους κυρίους που έχουν ασχοληθεί και θέλουν να εκπροσωπήσουν την Λιβερία, δεν τους ξέρω και ασφαλώς ο φάκελος θα έχει και επώνυμους μέσα αλλά και άλλους. Δεν θέλω να διακινδυνεύσω κάποιος άγνωστος σε μένα τελείως να εκπροσωπήσει την χώρα μου στην Ελλάδα. Εσύ, χωρίς να σε ξέρω , όταν σου ζήτησε ο κος Cecil Dennisνα συνεργαστείς και να βοηθήσεις για ένα προσωπικό μου θέμα στην Ελλάδα το έκανες άμεσα, σωστά και με πολύ καλό αποτέλεσμα, χωρίς να ζητήσεις οποιοδήποτε αντάλλαγμα , για αυτό σε παρακαλώ να δεχτείς την θέση του Γενικού Προξένου της Λιβερίας στην Ελλάδα.
Έτσι άρχισε η ιστορία μου με την Λιβερία και είμαι πολύ χαρούμενος και υπερήφανος που έχω την τιμή να την εκπροσωπώ τα τελευταία 47 έτη, κατά την διάρκεια των οποίων είχα την τιμή να γνωρίσω 7 προέδρους.
Τελειώνοντας θέλω να επισημάνω ότι για να κάνεις δουλειά στην Αφρική πρέπει οπωσδήποτε να έχεις τοπικό partner ο οποίος θα είναι σε θέση να σου ανοίξει όλες τις πόρτες που χρειάζονται.
Η προσπάθεια να πάει κανείς στην Αφρική μόνος του να κάνει οποιαδήποτε δουλειά είναι λάθος κατά την γνώμη μου.
Νικολαος Σούτος
Από το 1971 ο τότε Πλοίαρχος Νίκος Σούτος είχε προβλέψει ότι τα εμπορευματοκιβώτια θα αποτελούσαν τα σημαντικότερα μέσα μεταφοράς/αποθήκευσης, τομέας στον οποίο ο όμιλος επιχειρήσεών του και ο ίδιος προσωπικά δραστηριοποιούνται μέχρι σήμερα. Το 1977 δημιούργησε τις πρώτες και μεγαλύτερες εγκαταστάσεις αποθήκευσης στην Ελλάδα, ενώ οι επιχειρήσεις του έχουν πλέον επεκτείνει το αντικείμενο των εργασιών τους και στην επιμελητειακή υποστήριξη, διαχείριση και μεταφορά υλικών (logistics). Από το 1972 δραστηριοποιείται και στον τομέα της ναυτιλίας, καθώς και σε άλλους κλάδους στην αγορά του εξωτερικού. Ο κ. Νίκος Σούτος διετέλεσε επί σειρά ετών μέλος ΔΣ εφοπλιστικών εταιρειών και επιτροπών, μεταξύ αυτών της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών. Είναι ισόβιο μέλος του ΔΣ του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, από τους ιδρυτές της ”Ελληνικής Εταιρείας για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος ” και ιδρυτικό μέλος του Ελληνο-Αφρικανικού Επιμελητήριου Εμπορίου και Ανάπτυξης.
